กิจกรรมหลักในห่วงโซ่อุปทาน ( Chain Management) มีอะไรบ้าง?

ห่วงโซ่อุปทาน (Supply Chain Management) คือกระบวนการที่เชื่อมโยงหลายกิจกรรมตั้งแต่การจัดหาวัตถุดิบจนถึงการส่งมอบไปถึงมือผู้บริโภค กิจกรรมหลักในห่วงโซ่อุปทานที่มีผลต่อความสำเร็จทางธุรกิจประกอบไปด้วย:

1. การจัดหา (Procurement)

การจัดหาวัตถุดิบที่มีคุณภาพสูงเป็นปัจจัยสำคัญในการลดต้นทุนการผลิตและเพิ่มคุณภาพสินค้า หากวัตถุดิบที่ได้ไม่มีคุณภาพแม้ว่าจะมีเครื่องมือที่ทันสมัยก็อาจไม่สามารถสร้างสินค้าให้มีคุณภาพได้ การเลือกแหล่งจัดหาที่น่าเชื่อถือจึงเป็นสิ่งจำเป็น

2. การขนส่ง (Transportation)

การขนส่งที่มีประสิทธิภาพช่วยเพิ่มคุณค่าของสินค้าในการเข้าถึงตลาดเป้าหมาย โดยการขนส่งที่ไม่ดีอาจส่งผลให้สินค้าชำรุดระหว่างทาง ทำให้เกิดต้นทุนที่สูงขึ้น การเลือกเส้นทางและวิธีการขนส่งที่เหมาะสมจึงเป็นกุญแจสำคัญ

3. การจัดเก็บ (Warehousing)

การจัดเก็บสินค้าถึงแม้จะไม่เพิ่มคุณค่าโดยตรงแต่เป็นกิจกรรมที่จำเป็นในการรองรับความต้องการของตลาด การจัดการคลังสินค้าที่มีประสิทธิภาพช่วยลดต้นทุนในการผลิตครั้งละมากๆ และรองรับความผันผวนของปริมาณวัตถุดิบตามฤดูกาล

4. (Distribution)

การกระจายสินค้าที่มีประสิทธิภาพเป็นขั้นตอนสำคัญในการนำสินค้าจากคลังสินค้าไปยังร้านค้าปลีกหรือซุปเปอร์มาร์เก็ต การจัดการเครือข่ายกระจายสินค้าที่ครอบคลุมจะช่วยเพิ่มการเข้าถึงของผู้บริโภคและสร้างความพึงพอใจให้กับลูกค้า

ตัวอย่างการจัดการห่วงโซ่อุปทาน (Supply Chain Management) พร้อมลำดับขั้นตอนการดำเนินงาน และการระบุความสำคัญของแต่ละขั้นตอนในกระบวนการ:

ลำดับขั้นตอนกิจกรรมในห่วงโซ่อุปทานรายละเอียดความสำคัญ (1-5)ตัวอย่าง
1การจัดหา (Procurement)การจัดหาวัตถุดิบคุณภาพสูงจากแหล่งจัดหาที่เชื่อถือได้⭐⭐⭐⭐⭐ 5เลือกผู้จัดหาที่ผ่านมาตรฐาน ISO เพื่อให้ได้วัตถุดิบคุณภาพดี
2การขนส่ง (Transportation)การวางแผนเส้นทางขนส่งและเลือกวิธีการขนส่งที่เหมาะสม⭐⭐⭐⭐ 4เลือกใช้ขนส่งทางเรือสำหรับสินค้าที่มีน้ำหนักมากและต้นทุนต่ำ
3การจัดเก็บ (Warehousing)การบริหารคลังสินค้าให้มีความยืดหยุ่นและรองรับความผันผวนได้⭐⭐⭐⭐ 4จัดเก็บสินค้าที่มีความต้องการตามฤดูกาล เช่น ผลไม้ หรือเสื้อผ้า
4การกระจายสินค้า (Distribution)การส่งสินค้าจากคลังไปยังผู้บริโภคหรือร้านค้าปลีกอย่างมีประสิทธิภาพ⭐⭐⭐⭐⭐ 5มีศูนย์กระจายสินค้าหลายแห่งในภูมิภาคต่างๆ เพื่อเข้าถึงลูกค้าได้รวดเร็ว

ลำดับขั้นตอนที่สำคัญที่สุด

จากตารางข้างต้น กิจกรรม การจัดหา (Procurement) และ การกระจายสินค้า (Distribution) ถือว่าเป็นขั้นตอนที่สำคัญที่สุดในกระบวนการห่วงโซ่อุปทาน (ระดับความสำคัญ 5 ดาว) เนื่องจาก:

  1. การจัดหา (Procurement): หากเลือกแหล่งจัดหาที่ไม่ได้คุณภาพ อาจทำให้สินค้าที่ผลิตออกมาไม่มีคุณภาพตามมาตรฐาน ส่งผลกระทบโดยตรงต่อความพึงพอใจของลูกค้าและภาพลักษณ์ของแบรนด์
  2. การกระจายสินค้า (Distribution): การกระจายสินค้าที่ไม่ดีอาจทำให้สินค้าถึงมือลูกค้าล่าช้า หรือต้องเสียค่าใช้จ่ายในการจัดส่งที่เพิ่มขึ้น การจัดการเครือข่ายกระจายสินค้าที่มีประสิทธิภาพจะช่วยให้ลูกค้าได้รับสินค้าในเวลาที่เหมาะสมและเพิ่มความพึงพอใจในแบรนด์

หลักการ 7 ประการ ในการจัดการห่วงโซ่อุปทานที่มีประสิทธิภาพ

การแบ่งกลุ่มลูกค้า: จัดกลุ่มลูกค้าตามความต้องการเพื่อปรับปรุงการบริการให้ตรงกลุ่มเป้าหมาย

  • อธิบาย: แบ่งลูกค้าออกเป็นกลุ่มๆ โดยพิจารณาจากพฤติกรรมและความต้องการเฉพาะของลูกค้าแต่ละกลุ่ม เพื่อสร้างความพึงพอใจสูงสุด
  • ตัวอย่าง: ร้านขายเสื้อผ้าสำหรับวัยรุ่นอาจแบ่งกลุ่มลูกค้าเป็นผู้หญิงและผู้ชาย จากนั้นปรับสินค้าตามสไตล์ที่แต่ละกลุ่มชื่นชอบ

การจัดการเครือข่ายขนส่ง: วางแผนเครือข่ายขนส่งที่คำนึงถึงความต้องการของลูกค้าและความสามารถในการทำกำไร

  • อธิบาย: วางแผนการขนส่งโดยคำนึงถึงต้นทุนและความรวดเร็วในการจัดส่ง เพื่อให้สามารถได้อย่างมีประสิทธิภาพ
  • ตัวอย่าง: บริษัทจัดส่งสินค้าที่มีหลายศูนย์กระจายสินค้าตามภูมิภาค ช่วยลดระยะเวลาการขนส่งและลดต้นทุนในการขนส่งระยะไกล

ฟังสัญญาณตลาด: วางแผนตามสัญญาณความต้องการของตลาดเพื่อปรับการผลิตให้ตอบสนองการเปลี่ยนแปลง

  • อธิบาย: การเฝ้าติดตามแนวโน้มความต้องการของตลาดและการเปลี่ยนแปลง เพื่อปรับแผนการผลิตให้ทันต่อสถานการณ์
  • ตัวอย่าง: ร้านกาแฟที่สังเกตว่าลูกค้าชอบเครื่องดื่มชนิดใหม่ในช่วงฤดูร้อน จึงเพิ่มจำนวนการผลิตเมนูนี้เพื่อตอบสนองความต้องการ

อย่างยืดหยุ่น: ปรับการจัดการสินค้าคงคลังให้สอดคล้องกับการคาดการณ์ที่ใกล้เคียงกับความต้องการจริง

  • อธิบาย: การจัดการสินค้าคงคลังให้ยืดหยุ่นเพื่อลดความเสี่ยงจากการเก็บสินค้าคงคลังมากเกินไป หรือขาดสินค้าเมื่อลูกค้าต้องการ
  • ตัวอย่าง: ร้านค้าปลีกที่ใช้ข้อมูลการขายย้อนหลังและข้อมูลแนวโน้มตลาดในการคาดการณ์ความต้องการสินค้า ทำให้สต็อกสินค้าเพียงพอต่อความต้องการ

การบริหารแหล่งวัตถุดิบเชิงกลยุทธ์: ร่วมมือกับผู้จัดหาที่สำคัญเพื่อลดต้นทุนและเพิ่มประสิทธิภาพ

  • อธิบาย: การเลือกและทำงานร่วมกับผู้จัดหาที่เชื่อถือได้และมีคุณภาพ เพื่อลดต้นทุนและเสริมความมั่นคงของ
  • ตัวอย่าง: โรงงานผลิตชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์ที่สร้างความสัมพันธ์ระยะยาวกับผู้จัดหาชิ้นส่วนคุณภาพสูง เพื่อให้ได้สินค้าที่สอดคล้องกับมาตรฐานและลดความเสี่ยงในกระบวนการผลิต

การนำเทคโนโลยีมาใช้: ใช้เทคโนโลยีในการจัดการข้อมูลและกระบวนการตัดสินใจให้มีประสิทธิภาพ

  • อธิบาย: การนำเทคโนโลยีเข้ามาใช้ในการจัดการข้อมูลแบบเรียลไทม์ เพื่อช่วยในการตัดสินใจและเพิ่มประสิทธิภาพการดำเนินงาน
  • ตัวอย่าง: บริษัทที่ใช้ระบบ ERP ในการบริหารจัดการข้อมูลการผลิต การขาย และการขนส่ง ช่วยให้การทำงานประสานกันและมีข้อมูลที่แม่นยำสำหรับการตัดสินใจ

การประเมินการปฏิบัติงานในทุกขั้นตอน: ใช้การประเมินผลในทุกขั้นตอนของห่วงโซ่อุปทานเพื่อและปรับปรุงประสิทธิภาพ

  • อธิบาย: การวิเคราะห์ผลการทำงานในแต่ละขั้นตอนของห่วงโซ่อุปทาน เพื่อหาโอกาสในการปรับปรุงและเพิ่มประสิทธิภาพ
  • ตัวอย่าง: บริษัทที่ใช้ Key Performance Indicators (KPIs) ในการติดตามประสิทธิภาพของแต่ละส่วนในห่วงโซ่อุปทาน เช่น ระยะเวลาขนส่ง ความถูกต้องของการสั่งซื้อ เพื่อปรับปรุงการทำงานอย่างต่อเนื่อง

ความแตกต่างระหว่าง Supply Chain, Supply Chain Management และ Logistics

เป็นสิ่งสำคัญสำหรับการบริหารธุรกิจอย่างมีประสิทธิภาพ ซึ่งแต่ละคำมีความหมายและการทำงานที่แตกต่างกัน แต่มีความสัมพันธ์กันอยู่ ดังนี้:

หัวข้อSupply ChainSupply Chain Management ()Logistics
ความหมายการไหลเวียนของสินค้าตั้งแต่ต้นน้ำ (ผู้ผลิตวัตถุดิบ) ไปจนถึงปลายน้ำ (ผู้บริโภคสุดท้าย) รวมถึงข้อมูล การเงิน และบริการที่เกี่ยวข้องในกระบวนการทั้งหมดกระบวนการวางแผน การจัดการ และควบคุมห่วงโซ่อุปทานตั้งแต่ต้นจนจบ เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพ ลดต้นทุน และเพิ่มความพึงพอใจของลูกค้าการขนส่งและจัดเก็บสินค้าจากจุดหนึ่งไปยังอีกจุดหนึ่ง ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของห่วงโซ่อุปทาน
ส่วนประกอบหลักผู้จัดหา ผู้ผลิต ผู้กระจายสินค้า ร้านค้าปลีก และผู้บริโภคการจัดการการจัดหาวัตถุดิบ การผลิต การขนส่ง การจัดเก็บ และการกระจายสินค้าการขนส่ง (Transportation), การจัดเก็บ (Warehousing), การกระจายสินค้า (Distribution)
ช่วยให้สินค้าสามารถเคลื่อนผ่านระบบจากจุดเริ่มต้นไปถึงมือผู้บริโภคได้อย่างราบรื่นเพิ่มประสิทธิภาพในกระบวนการ ลดต้นทุน และเพิ่มความสามารถในการแข่งขันช่วยให้สินค้าถูกส่งมอบถึงมือลูกค้าได้ตรงเวลาและลดความเสียหายที่อาจเกิดขึ้นระหว่างทาง
อาจเกิดปัญหาคอขวดหรือความล่าช้าหากการทำงานไม่ประสานกันต้องการการวางแผนและการจัดการที่ซับซ้อน ซึ่งหากไม่มีการบริหารที่ดี อาจทำให้ต้นทุนสูงขึ้นต้องใช้ทรัพยากรในการบริหารจัดการขนส่งและคลังสินค้า รวมถึงอาจเกิดต้นทุนสูงจากปัจจัยภายนอก เช่น ราคาน้ำมัน
การทำงานมีการทำงานระหว่างหลายฝ่ายในเครือข่ายเพื่อส่งต่อสินค้าและข้อมูลบริหารจัดการทั้งกระบวนการห่วงโซ่อุปทานให้เกิดความคล่องตัวและประสิทธิภาพสูงสุดมุ่งเน้นการเคลื่อนย้ายสินค้าและจัดเก็บให้สอดคล้องกับความต้องการของตลาด
ประโยชน์ที่ได้รับเพิ่มความสามารถในการตอบสนองความต้องการของตลาดและลูกค้าลดต้นทุน เพิ่มความพึงพอใจของลูกค้า และเพิ่มความสามารถในการแข่งขันในตลาดช่วยให้สินค้าเข้าถึงลูกค้าได้อย่างรวดเร็วและลดความเสียหายจากการขนส่ง

สรุปความแตกต่าง:

  1. Supply Chain เป็นภาพรวมของกระบวนการทั้งหมดที่เกิดขึ้นตั้งแต่การจัดหาวัตถุดิบจนถึงการส่งมอบสินค้าไปถึงผู้บริโภค
  2. Supply Chain Management (SCM) เป็นการบริหารจัดการและวางแผนการทำงานของ Supply Chain ให้มีประสิทธิภาพ
  3. Logistics เป็นส่วนย่อยในห่วงโซ่อุปทานที่เน้นเรื่องการขนส่งและการจัดเก็บสินค้า

ข้อดีและข้อเสีย:

  • Supply Chain ช่วยให้ธุรกิจสามารถส่งสินค้าผ่านระบบได้อย่างต่อเนื่อง แต่หากขาดการจัดการที่ดีอาจเกิดความล่าช้าหรือขาดประสิทธิภาพ
  • Supply Chain Management ช่วยเพิ่มประสิทธิภาพและลดต้นทุน แต่ต้องการการวางแผนและการจัดการที่ซับซ้อน
  • Logistics ช่วยในการเคลื่อนย้ายสินค้าตามความต้องการของตลาด แต่ต้นทุนที่สูงจากการขนส่งและการจัดเก็บเป็นความท้าทายที่สำคัญ

ประโยชน์ที่ได้รับ: การบริหารจัดการทั้ง Supply Chain และ Logistics อย่างมีประสิทธิภาพช่วยเพิ่มความสามารถในการแข่งขันของธุรกิจ ลดต้นทุน และสร้างความพึงพอใจให้กับลูกค้า